Tworzenie planów urlopów nie ogranicza się jedynie do rocznego rozpisania terminów wypoczynku. Mogą one obejmować również okresy półroczne lub kwartalne. Pracodawca, który nie sporządza planów urlopów, może wymagać wcześniejszego składania wniosków urlopowych przed popularnymi okresami wypoczynkowymi, aby sprawniej zarządzać przydziałem urlopów.

Zasadniczo urlopy wypoczynkowe powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów, ale pracodawca może zrezygnować z ich tworzenia. Jeśli plan urlopów nie jest ustalony, terminy urlopów są negocjowane między pracodawcą a pracownikiem. Pracodawca jest zobowiązany do próby uzgodnienia terminu urlopu z pracownikiem, a w przypadku braku porozumienia ostateczną decyzję podejmuje pracodawca, biorąc pod uwagę potrzeby zakładu pracy i wnioski pracowników.

Na przykład, popularnymi okresami urlopowymi są tygodnie związane ze świętami, takimi jak majowe, czerwcowe i sierpniowe. Przy ocenie wniosków urlopowych warto dążyć do równomiernego rozłożenia urlopów, aby uniknąć sytuacji, w której ci, którzy zgłoszą wniosek wcześniej, uzyskują wolne w preferowanych terminach.

Niewytwarzanie planów urlopów nie oznacza, że pracodawca nie może poprosić pracowników o wcześniejsze składanie wniosków urlopowych przed długimi weekendami czy wakacjami. Pozwala to na lepszą ocenę potrzeb pracowników i zapewnienie równomiernego rozłożenia urlopów.

Przepisy nie nakładają obowiązku tworzenia planów urlopów na cały rok. Pracodawca może ustalać plany urlopów na okresy półroczne lub kwartalne, co może być bardziej przewidywalne i sprawniejsze w zarządzaniu.

Ważne jest, aby plan urlopów był ustalony przed rozpoczęciem danego okresu. Przepisy nie faworyzują żadnej grupy pracowników w dostępie do urlopów na zasadzie pierwszeństwa. Pomimo to, praktyka może uwzględniać pewne preferencje, takie jak ułatwienia dla rodziców dzieci w wieku szkolnym.

Podstawa prawna: art. 163 Kodeksu pracy.

Materiał opracowano na podstawie TAX alert wydawnictwa Wolters Kluwer