Usługa zintegrowana występuje, gdy składa się z kilku czynności, z których jedna pełni rolę głównego elementu, podczas gdy pozostałe mają charakter wspomagający względem usługi głównej. Wspólnie pozwalają one na kompleksowe zaspokojenie potrzeb klienta. Poprawne określenie usługi zintegrowanej skutkuje jej opodatkowaniem jedną stawką VAT, stosowną dla usługi głównej, bez oddzielnego opodatkowania poszczególnych usług różnymi stawkami. Istotne jest również ustalenie miejsca opodatkowania świadczenia.

Rozpatrzenie kwestii usług wspierających transport w kontekście podatku VAT

Firma oferująca kompleksowe wsparcie dla transportu ciężkiego w międzynarodowych podróżach złożyła wniosek o indywidualną interpretację przepisów podatkowych dotyczących VAT. W opisie swojej działalności wskazała, że świadczy szereg usług, w tym przygotowywanie tras, oferowanie niższych cen za przejazdy tunelami, dostarczanie informacji o punktach na trasach, oraz pakiet assistance w razie wypadku. Niektóre z tych usług, np. przejazdy przez tunele czy dostęp do aplikacji z mapami, są wykonywane przez zewnętrzne podmioty, reszta zaś leży w gestii firmy.

Firma argumentowała, że jej usługi stanowią kompleksowe świadczenie opodatkowane w miejscu siedziby klienta. Podkreśliła, że na wystawianych fakturach poszczególne usługi nie są wyodrębniane, lecz prezentowane jako jeden pakiet, którego cena zależy m.in. od rodzaju pojazdu. Dodatkowo klient może dokupić niektóre usługi poza pakietem.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się z tym stanowiskiem. Zaznaczył, że usługi są zintegrowane tylko wtedy, gdy ich rozdzielenie byłoby sztuczne. W omawianym przypadku występują trzy rodzaje usług: wsparcie w organizacji przejazdu, assistance oraz usługi związane z opłatami drogowymi, w tym przejazdami przez tunele. Dwie pierwsze usługi są opodatkowane w miejscu siedziby klienta, trzecia zaś powinna być opodatkowana w miejscu położenia nieruchomości.

Pakiet usług nie stanowi usługi kompleksowej

Firma złożyła skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego, który jednak przyznał rację organowi podatkowemu. Sąd uznał, że poszczególne usługi nie są na tyle ściśle związane, by ich rozdzielenie byłoby nieuzasadnione. Zaznaczył, że każda z tych usług może być świadczona osobno, co potwierdziła sama firma we wniosku. Z tego względu właściwe jest uznawanie ich za odrębne świadczenia i opodatkowanie każdej z nich zgodnie z odpowiednimi przepisami.

Sąd przywołał również wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, z którego wynika, że usługi mogą być uznane za jednolite, gdy dzieli się je na podstawowe i pomocnicze, tj. te, które umożliwiają skorzystanie z usługi podstawowej lub są niezbędne dla jej wykonania. W opisie działalności firmy trudno jest dopatrzyć się usługi dominującej, bez której wykonanie pozostałych usług byłoby niemożliwe. Każda z nich może być świadczona osobno, co potwierdza brak usługi kompleksowej.

Materiał opracowany na podstawie TAX Alert wydawnictwa Wolters Kluwer.